Εμπνεόμενοι από το έργο του Τadao Ando ένα νεαρό ζευγάρι αρχιτεκτόνων από το Houston, οι Cristopher Robertson και Vivi Nguyen-Robertson σχεδιάζουν και κατοικούν το σπίτι των ονείρων τους. Το μπετόν κυριαρχεί τόσο σαν κατασκευαστικό υλικό, όσο και σαν διακοσμητικό στοιχείο.

Η ογκοπλασία προκύπτει ως μια αλληλουχία απλών γεωμετρικών δομών που αναδιπλώνονται η μία μέσα στην άλλη, ένας χαμηλός μπετονένιος τοίχος, ένας ψηλότερος κύβος από σκυρόδεμα και ένα ελαφρύτερο κουτί από πεύκη Σιβηρίας.

Στο εσωτερικό της κατοικίας των 270τμ η έντονη παρουσία των κυβικών όγκων εξαλείφεται και οι χώροι των διαφορετικών επιπέδων ενοποιούνται οπτικά και εναρμονίζονται λειτουργικά.

Στο  επίπεδο του ισογείου διατάσσονται -σε μια διαμπερή επιμήκη κάτοψη- μια εσωτερική αυλή, η τραπεζαρία, η κουζίνα και το γραφείο.

Από την άλλη πλευρά μια λευκή σκάλα οδηγεί στο δωμάτιο ανάγνωσης, ένα χώρο για μελέτη αλλά και χαλάρωση.

Η επιλογή των συγκεκριμένων υλικών σύμφωνα με το ζευγάρι ήταν εκτός από αισθητική απόφαση και πρακτική, καθώς το σπίτι φιλοξενεί ακόμη τα δύο υπερδραστήρια παιδιά της οικογένειας και τα κατοικίδιά τους.

Άλλα ανθεκτικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι η πεύκη Σιβηρίας στις οροφές και η αυστριακή λευκή βελανιδιά στο δάπεδο σε ακατέργαστη μορφή, ώστε να καταστεί δυνατή η φυσική γήρανση.

Η ατέλεια του σκυροδέματος είναι γοητεία και οι τοίχοι μοιάζουν σαν νωπές ακουαρέλες που μεταβάλλονται συνεχώς. Οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν τη φράση wabi-sabi για αυτή την αισθητική που αποδέχεται την ατέλεια και εξυμνεί την παροδικότητα.

“It’s a live material and you have to live with the imperfections. They add so much.”

Πηγή : http://www.dwell.com